Het eerste uitzicht
Als je aankomt in IJsland dan land je op het schiereiland Reykjanes in het stadje Keflavik. Voor veel buitenlanders is soms het enige dat ze zien van IJsland. Zelf ben ik er ook geweest voor de bekende Blue Lagoon. Maar het schiereiland zelf is zeker de moeite waard om te bezoeken. Als ik het zou moeten omschrijven in één zin dan zou ik zeggen dat het een plek is met veel heetwaterbronnen en lavavelden.
Op de dag dat ik naar het Reykjanes schiereiland ging om de mooie plekken te bewonderen had ik erg veel regen. Gelukkig was het voor het grootste gedeelte van de dag van die miezerige regen.
Het eerste waar ik even goed stil bij kon staan was het grootste meer in Reykjanes. Dit meer heet Kleifarvatn en is omringd door prachtige rotsformaties. Je kan heel duidelijk zien hoe het water van die perfecte vormen heeft gemaakt in de rotsen. Dit meer wordt ook steeds kleiner. Elke dag krimpt het meer 1,3 cm per dag.
 |
| Prachtige vormen die perfect in lijn lijken te lopen met het meer Kleifarvatn. |
 |
| Kleifarvatn |
 |
| Kleifarvatn |
Geothermisch gebied
Seltún is het mooiste geothermische gebied dat ik tot nu toe heb gezien. Als ik dit vergelijk met de gebieden die ik tot nu heb gezien dan lijkt het alsof ik er eigenlijk nog helemaal geen heb gezien. Ik beschouw deze dus ook bijna als het eerste geothermisch gebied dat ik heb gezien. De kleuren die je in dit gebied zien zijn echt onbeschrijfelijk. Het hele gebied is enorm fotogeniek en het is bijna onmogelijk om er slechte foto's van te maken. Zelfs als het regent en zie hieronder het resultaat!
Op zoek naar Puffins
Dichtbij de Seltún was een ander meer genaamd Grænavatn. Dit meer was erg bijzonder om het feit dat het prachtig blauw was en er waren verschillende kleuren te zien in het meer. Ook een erg fotogeniek meer. Krýsuvíkurberg is de eerste klif die we tegenkwamen waar mogelijk papegaaiduikers te zien zouden zijn. Daar wilde we zeker gebruik van maken. Zelf heb ik ook nog geen papegaaiduikers gezien en het zou erg gaaf zijn om ze nog te zien voor ik terugga naar Nederland. Helaas lijkt het erop dat de papegaaiduikers op dit moment niet erg zichtbaar zijn, aangezien ik van veel mensen hoor dat ze niet te zien zijn op bekende plekken. Ook in dit geval. Toch zijn er al een aantal mensen die recentelijk op internet foto's hebben geplaatst van de papegaaiduikers. Toch zijn er een enorme hoeveelheid vogels te zien bij deze klif. In combinatie met de pracht en de rode gloed van de klif is het zeker het bezoekje waard geweest.
 |
| Grænavatn |
 |
| Grænavatn |
Terug naar de Blue Lagoon
Aan de zuidkust van Reykjanes is een plekje genaamd Selatangar. Het is een vissersplek geweest, maar het is nu meer een vies zwart strand. Er ligt aardig veel afval op het strand. Misschien niet zoveel als op de hedendaagse stranden, maar het is niet echt een fraai uitzicht. Persoonlijk ben ik wel een liefhebber van zwarte stranden. Ze zijn voor mijn gevoel erg surreëel. Hierna reden we nog even langs de Blue Lagoon om een weg naar een heetwatergebied te vinden, maar dat is ons niet gelukt. Na een korte stop in Grindavík besloten we om verder te rijden richting het zuidwesten.
 |
| Selatangar |
 |
| Selatangar |
 |
| Selatangar |
 |
| Dichtbij de Blue Lagoon |
Hotspot van Reykjanes
Het zuidwestpuntje van Reykjanes is misschien wel het meest indrukwekkende stukje van heel Reykjanes. Vanaf de weg kom je eerst aan bij een geothermisch gebied genaamd Gunnuhver. Dit gebied heeft zijn naam de danken aan een vrouw genaamd Gunna die verantwoordelijk werd gesteld voor de dood van een man en een vrouw die ze niet mocht. Wat ze te maken heeft met dit geothermische gebied? Nou erg letterlijk, ze werd terecht gesteld in het geothermische gebied. Ze werd door een touw in het geothermische gebied getrokken. Een pijnlijke dood, gezien de temperatuur van het gebied boven de 300 graden is. Als je doorloopt naar het einde van het schiereiland zie je een vuurtoren genaamd Reykjanesvítí. Dit is IJslands oudste vuurtoren en het staat majestueus op een heuvel. Nog iets verder is een klif genaamd Valbjargargjá. Deze klif heeft een spectaculair uitzicht. Helaas was het door de regen iets minder spectaculair dan normaal, maar het eiland Eldey was gelukkig nog steeds te zien in de verte. Ik heb er een foto van kunnen maken, maar het is even goed kijken.
 |
| Gunnuhver |
 |
| Gunnuhver |
 |
| Gunnuhver |
 |
| Reykjanesvíti |
 |
| Valbjargargjá |
 |
| Valbjargargjá |
 |
| Valbjargargjá |
 |
| Valbjargargjá |
 |
| Valbjargargjá |
 |
| Valbjargargjá |
 |
| Eldey |
 |
| Valbjargargjá |
Een brug van Noord-Amerika naar Europa
In Reykjanes is er een brug die door de twee tektonische platen van Noord-Amerika en Europa heengaat. Enorme regen op dat moment en erg veel wind, maar het is me gelukt om even van Noord-Amerika naar Europa te gaan. Een guilty pleasure, niks meer en niks minder. Iets verder aan de westkant van Reykjanes is een bijzondere kerk genaamd Hvalsneskirkja. Bij deze kerk is ook een begraafplaats en een stel toeristen waren een groepsfoto aan het maken bij één bepaalde grafsteen. Vreemde toeristen soms....
Reykjanes zit vol met vuurtorens. Onze laatste stop was daarom ook bij een vuurtoren. Het meeste noordste puntje van Reykjanes zit een plekje genaamd Garðskagi. De wind was enorm sterk bij deze plek en dat zorgde voor een beetje lol. Tegen de wind in rennen of met de wind mee bijvoorbeeld. Gelukkig was de regen nu ook opgehouden.
 |
| Uitzicht vanaf de brug |
 |
| Uitzicht vanaf de brug |
 |
| Hvalsneskirkja |
 |
| De vuurtoren van Garðskagi |
Mijn tripje naar Reykjanes was in één woord geweldig. Het is voor mijn gevoel alweer even geleden dat ik zo enthousiast terug ben gekomen van een trip. Het is geweldig om te zien hoe contrasterend de delen van IJsland zijn en ik kijk er ook alweer naar uit om Reykjanes nog eens beter te bekijken en rond te hiken. Ik heb al een vooruitzicht om terug te gaan naar Reykjanes. En daarmee bedoel ik niet het bezoekje aan Keflavik om terug te gaan naar huis......
Frank de Jong is een derdejaars communicatiestudent aan de Haagse Hogeschool. Op dit moment studeert hij aan de Háskólinn á Bifröst in IJsland.
