Tripje naar het zuiden van IJsland (1)

Watervallen van Zuid-IJsland

Een paar weken geleden is er een vriend van mij langsgekomen. In deze week zijn we met een paar andere uitwisselingsstudenten op een tweedaags tripje gegaan. Kortgezegd, we hebben veel watervallen gezien, maar ook een hoop van IJsland. Dat komt omdat we een tour in een ijsgrot wilde doen die helemaal in het Zuidoosten van IJsland ligt. Met allerlei tussenstopjes heeft het ons uiteindelijk een hele dag gekost om daar aan te komen (Svínafell). Met een volgepropte auto zijn we op pad gegaan en de eerste stop is een hele bijzondere waterval. Deze waterval heet de Seljalandsfoss en je kan er achterlangs lopen. Toch is het makkelijker gezegd dan gedaan, want je wordt kletsnat als je erlangs loopt. Gelukkig kwam de zon tevoorschijn nadat ik om de waterval heen ben gelopen, want anders was het niet zo fijn geweest. Het uitzicht langs de Seljalandsfoss is ook erg mooi en ik vond nog een gek plekje met een hek en een kleine waterval.

Ik met de waterval in kwestie

Een close-up van de Seljalandsfoss van de achterkant

65 meter hoog is de Seljalandsfoss

Dichtbij de Seljalandsfoss is de Gljúfrafoss. Hij zit een beetje verstopt, want je moet of in een soort grove lopen of ergens opklimmen. Het verschil is de positie, als je de in de grove kijkt dan zie je de waterval vanaf de onderkant. Het water was nogal sterk, dus het is me alleen gelukt om aan het begin van de grove te komen. Als de waterval van de bovenkant wilt zien, dan moet je op een bergje klimmen. Ergens halverwege kan je ergens omheen lopen en opeens staat daar een trap. Als je die trap beklimt dan sta je oog in oog met de Gljúfrafoss.

Gljúfrafoss

Gljúfrafoss

Gljúfrafoss

Verassing

Tijdens het rijden kwamen we erachter dat er een dubbel regenboog te zien was. Even gestopt om een paar foto's te maken van dit spektakel.

De tweede regenboog is erg licht op de foto

Holtsnúpur

Tijd voor een andere verassing, want de waterval Skógafoss was ook versierd met een regenboog. Maar dat is niet de verassing. Wanneer ik omhoog liep om de waterval te bekijken, zag ik dat er ook een looppad was langs de rivier aan de bovenkant van de waterval. Uiteindelijk zijn we een heel stuk langs die plek gelopen, want het was verschrikkelijk mooi. Het was een duinachtig landschap gemengd met veel groen en rotsen. Gelukkig dat ik er ook foto's van heb gemaakt, want het is moeilijk uit te leggen. Misschien dat het woordje surreëel het omschrijft.

Skógafoss, een waterval van 60 meter hoog

þrasi þórólfsson zou achter de waterval een kist met goud hebben achtergelaten

Verlaten, maar niet vergeten

De laatste plek die ik heb bezocht is het verlaten vliegtuig in Sólheimasandur. Het is een veelbezochte plek, ook al moet je ongeveer drie kwartier tot een uur lopen van de weg. Bij de Sólheimasandur moet je aan de rechterkant van de rivier lopen richting de zee. Bij de rechterkant van deze rivier is een plek in het hek waar je doorheen kan. Het vliegtuig is in 1973 gestrand op het zwarte strand van de Sólheimasandur, omdat het vliegtuig geen brandstof meer had. De Amerikanen besloten het zooitje achter te laten en de boer die even kwam kijken wat er allemaal op zijn land was neergestort kwam erachter dat er nog een tank met gas in het vliegtuig zat. Hiermee kon hij zijn voertuigen een jaar lang mee voorzien. Ook heeft hij de staart van het vliegtuig verkocht aan een hotel.

In het volgende blogje zal ik de tweede dag van het tripje naar het Zuiden toelichten. Tot die tijd zal ik afsluiten met een foto van mij op de het verlaten vliegtuig. Deze foto is gemaakt door Ricardo López.

Foto door Ricardo López

Frank is een derdejaars communicatiestudent aan de Haagse Hogeschool.