Snæfellsness

Schiereiland Snæfellsness

Het grootste schiereiland van IJsland is Snæfellsness. En het geluk is dat dit schiereiland nog dichtbij is vanaf Bifröst, dus zijn we er omheen gereden. Het kost wel een aantal uren om er omheen te rijden en wat plekjes te bekijken, maar het is het zeker waard. Het eerste stuk van de reis is adembenemend en hieronder zijn wat foto's te zien die ik uit het raam van de auto heb genomen. Alhoewel dit meer een impressie geeft van wat je daadwerkelijk ziet.

Eilanden en Stykkishólmur

De eerste stop was een plek waar allerlei kleine eilandjes te zien zijn. Een willekeurige, maar toch niet zo willekeurige plek om te stoppen. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Voordat we stopte voor een kleine pauze in Stykkishólmur werden we getrakteerd op nog wat bijzondere uitzichten.

Stykkishólmur is een vissersplaatsje (hoe kan het ook anders) ergens op de helft van de noordkust van Snæfellsness.

Hierna was het tijd om door te rijden, zodat we de Djúpalónssandur nog konden bereiken voordat het donker werd. Natuurlijk zijn onderweg even gestopt om de berg Kirkjufell eens goed te bekijken. Kirkjufell is namelijk één van de meeste gefotografeerde bergen in IJsland. En als je goed naar de berg kijkt dan weet je wel waarom.

Kirjufell

Djúpalónssandur en een verlaten huis

Eenmaal aangekomen bij de Djúpalónssandur stond ik voor een enorme verrassing. Ik had nog nooit een zwart strand gezien. Uniek, maar niet geheel uniek omdat er veel plekken in IJsland zijn waar deze zwarte stranden te vinden zijn. Het meer in Djúpalónssandur is erg uniek, omdat er meerdere kleuren te zien zijn waaronder zwart. De andere kant van de Djúpalónssandur bood ons sterke golven en uitzicht op rotsen. Djúpalónssandur is ook nog om een andere reden uniek, want in 1948 is er een Engelse vissersboot gestrand waar nog steeds stukken van te vinden zijn op het strand. Op het strand zijn ook nog vier stenen te vinden die vroeger een manier was om te meten of je sterk genoeg was om op een vissersboot te kunnen werken.

Wrakstukken verstopt door het sneeuw

Wrakstukken van het gestrande schip

De laatste stop van het ritje was een verlaten huis, wat ik erg bijzonder vond om een onverklaarbare reden. Misschien het feit dat ze in Nederland nooit een gebouw laten staan nadat de bewoners het verlaten of nadat het verwoest is om de een of andere reden.

Snæfellsness is een enorm mooie plek waar ik zeker nog een keertje terug naar wil gaan. Om de gletsjer te bekijken of om sommige stukjes wat beter te bekijken. Er zijn teveel prachtige plekken in IJsland. Nu ik er ben geweest heb ik al weer heimwee naar dit schiereiland. En ik ben ook benieuwd hoe het eruitziet zonder al die sneeuw.

Frank de Jong is een communicatiestudent aan de Haagse Hogeschool.

IJslands bos

Velkomin í Daníelslund

Inderdaad, ze bestaan. Bossen in IJsland. Er zijn er niet veel, maar ze bestaan weldegelijk. En toevallig is er eentje in de buurt van Bifröst. Tijd om er een kijkje te nemen. Het ziet eruit alsof iemand zomaar wat bomen heeft geplant in niemandsland. Ik denk dat het ook geen natuurlijk bos is, maar al met al is het helemaal geen hel om hier rond te lopen. Sterker nog, het is prachtig. Het bos heeft meerdere hoogtes en dat maakt het best bijzonder. Op het hoogste punt is er namelijk een mooi uitzicht van de omgeving. En het weer was ook nog eens heel erg goed.

Foto door Nawel Octave

(On)misbaar uitzicht

Nadat ik wat tijd in het bos had doorgebracht samen met een aantal van de uitwisselingsstudenten, wilde ik naar een plekje toe onder een brug. Een plekje dat ik op de eerste rit naar Bifröst al had opgemerkt. Het leek me een gave plek, maar niemand had verwacht dat het zo een mooie plek zou zijn. De foto's zullen voor zich spreken.

 

Veel van de dingen die ik tot nu heb laten zien zijn aardig dichtbij Bifröst, maar natuurlijk wil ik ook graag tripjes doen die wat verder zijn. Mijn volgende blog zal gaan over een dagtripje naar Snæfellsness, het grootste schiereiland van IJsland. Maar laten we eerlijk zijn, Bifröst is in de middle of nowhere en het heeft veel toeristische plekjes op loopafstand. Veel heb ik al laten zien, maar er is nog veel meer. Er zijn namelijk ook veel plekken hier die wel aardig dichtbij zijn, maar toch een halfuurtje of iets langer verwijdert zijn van Bifröst. Mijn grootste probleem is dat ik niet zo goed kan laten zien hoe mooi het hier is, ik krijg de neiging om overal een panoramafoto van te maken. Er is niet één richting waar het mooi is, overal is het mooi. Toch zal ik het blijven proberen en veel foto's delen van de dingen die ik hier ga beleven. Waar ik wel heel blij mee ben is dat ik goed kan opschieten met iedereen hier. Daarom kan ik toch nog veel kan zien van de omgeving ondanks het feit dat ik zelf geen rijbewijs heb. 

Frank de Jong is een derdejaars communicatiestudent aan de Haagse Hogeschool.