Het grootste schiereiland van IJsland is Snæfellsness. En het geluk is dat dit schiereiland nog dichtbij is vanaf Bifröst, dus zijn we er omheen gereden. Het kost wel een aantal uren om er omheen te rijden en wat plekjes te bekijken, maar het is het zeker waard. Het eerste stuk van de reis is adembenemend en hieronder zijn wat foto's te zien die ik uit het raam van de auto heb genomen. Alhoewel dit meer een impressie geeft van wat je daadwerkelijk ziet.
Eilanden en Stykkishólmur
De eerste stop was een plek waar allerlei kleine eilandjes te zien zijn. Een willekeurige, maar toch niet zo willekeurige plek om te stoppen. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Voordat we stopte voor een kleine pauze in Stykkishólmur werden we getrakteerd op nog wat bijzondere uitzichten.
Stykkishólmur is een vissersplaatsje (hoe kan het ook anders) ergens op de helft van de noordkust van Snæfellsness.
Hierna was het tijd om door te rijden, zodat we de Djúpalónssandur nog konden bereiken voordat het donker werd. Natuurlijk zijn onderweg even gestopt om de berg Kirkjufell eens goed te bekijken. Kirkjufell is namelijk één van de meeste gefotografeerde bergen in IJsland. En als je goed naar de berg kijkt dan weet je wel waarom.
 |
| Kirjufell |
Djúpalónssandur en een verlaten huis
Eenmaal aangekomen bij de Djúpalónssandur stond ik voor een enorme verrassing. Ik had nog nooit een zwart strand gezien. Uniek, maar niet geheel uniek omdat er veel plekken in IJsland zijn waar deze zwarte stranden te vinden zijn. Het meer in Djúpalónssandur is erg uniek, omdat er meerdere kleuren te zien zijn waaronder zwart. De andere kant van de Djúpalónssandur bood ons sterke golven en uitzicht op rotsen. Djúpalónssandur is ook nog om een andere reden uniek, want in 1948 is er een Engelse vissersboot gestrand waar nog steeds stukken van te vinden zijn op het strand. Op het strand zijn ook nog vier stenen te vinden die vroeger een manier was om te meten of je sterk genoeg was om op een vissersboot te kunnen werken.
 |
| Wrakstukken verstopt door het sneeuw |
 |
| Wrakstukken van het gestrande schip |
De laatste stop van het ritje was een verlaten huis, wat ik erg bijzonder vond om een onverklaarbare reden. Misschien het feit dat ze in Nederland nooit een gebouw laten staan nadat de bewoners het verlaten of nadat het verwoest is om de een of andere reden.
Snæfellsness is een enorm mooie plek waar ik zeker nog een keertje terug naar wil gaan. Om de gletsjer te bekijken of om sommige stukjes wat beter te bekijken. Er zijn teveel prachtige plekken in IJsland. Nu ik er ben geweest heb ik al weer heimwee naar dit schiereiland. En ik ben ook benieuwd hoe het eruitziet zonder al die sneeuw.
Frank de Jong is een communicatiestudent aan de Haagse Hogeschool.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten